РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Антон Янкоўскі
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
*  *  *
Ляцелі птушкі па-над родным краем,
А ты між васількоў яго чакала,
Пляла вяночкі з жытніх каласоў,
Бо ведала – ён вернецца дамоў.
Сабакі ўвечары брахалі,
Ты да акенца прыпадала.
Кашулю шыла ў цішыні,
Маліла шэптам: “Барані!”.
Ты з сонейкам заўжды ўставала,
Яго з парога выглядала…
Макрэлі ж ногі ад расы,
Туманам плакалі лясы…
 
Ляцелі птушкі па-над родным краем,
А коней па зямлі імчала зграя.
І падалі у жыта васількі,
Па рэчцы болей не плылі вянкі.
І вечар ў дзень ператварыўся,
Гарэлі хаты, дым круціўся,
І голас родны прагучаў –
Ажно за сэрца боль узяў!
Жыццё прамчала прад вачыма,
Кашулю чырванню заліла…
Стаяў на плошчы эшафот,
І ён сказаў: “Жыве народ!”
 
Ляцелі птушкі па-над родным краем,
Яго імя ў народзе праслаўлялі…
А па рацэ плылі вянкі,
Раслі у жыце васількі…
 
2008
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.